Brisbane - light at the end of the tunnel

Tijd voor een hoop foto's. Ondertussen is hier in Brisbane alles okee, 't is te zeggen... De bus heeft een stevig onderhoud gehad ('t was blijkbaar nodig) en Els haar nieuwe camera is morgen eindelijk hersteld (twee weken gewacht, pfff). Mijn computer had een nieuw klavier moeten krijgen maar die interventie is uitgesteld omdat de benodigde stukken pas na Kerst beschikbaar zijn; en ondertussen is mijn batterij ook overleden, dus vanaf nu gebruiken we El Mac alleen nog als we ergens stroom hebben. En last but not least... Els is antibiotica-gewijs aan het recupereren van de operatieve verwijdering van een abces op haar oor. Maar we blijven lachen - weliswaar een beetje groen. (Zou dat met Kopenhagen te maken hebben?)

Soit, we hebben ondertussen wel ruim de tijd gehad om Brisbane en omgeving te verkennen: over en weer cruisen in de CityCat over de gracieuze Brisbane River, een uitgebreid bezoek aan de indrukwekkende GOMA (Gallery Of Modern Art) waar net de prachtige Asian Pacific Triennal was geopend (de mega-hagedis is géén kunstwerk) en een dagje naar de mysterieuze Glasshouse Mountains...

Met Louise en de tweeling (Billy en Miller) zijn we naar het Lone Pine Koala Sanctuary gegaan; en met Andrew naar een optreden van Animal Collective en gisteravond naar de voetbalmatch Brisbane Roar vs. North Queensland Fury, de derby tussen de twee belangrijkste teams van Queensland - ís dat overigens wel een derby als de stadia ongeveer 1800 kilometer van elkaar verwijderd liggen? De kleurenpracht in het gigantische SunCorp Stadium (waar normaal gezien tot 52.000 mensen naar rugby komen kijken) gaf mij het gevoel dat ik naar AS Roma zat te kijken, maar Andrew sloot zich aan bij tientallen andere Liverpool-supporters, die in grote getale kwamen kijken naar hún idool, Robbie "God" Fowler, een paar maand geleden als fin de carrière schnabbelaar aan de slag gegaan bij de NQ Fury. Dat de einduitslag 2-0 was en het een zekere Sergio Van Dijk was die scoorde maakte dus eigenlijk niet zo veel uit :-)

It has been a while...

I will start back in Townsville where we went diving! We spent three days on a rather small boat but it was great! We saw so many beautiful fish (tiny ones like Nemo but also huge bull and ray sharks) and coral in all kinds of colours. The night dives were a bit scary but a nice experience and the Yongala wreck is deservedly Australia’s number one dive. All things on the wreck (fish, coral, plants) are three times bigger than on the reef. The down part of our trip was that one of us got really seasick the last day (Guess who ;-) but with all kinds of different medication and a bit of sleep the problem was solved!

After Townsville we went to the Whitsunday Islands on a one day trip (we already had enough of sea and boats). I have only one word to describe this experience: WOW! It is even more beautiful in real life than on the pictures or the postcards! The water is crystal clear and in all the shades of blue that exist and the sand is as white as snow. The trees of the rainforest that surround these beaches make the picture complete!

And from one boat to another... the ferry to Fraser Island! Here we did a 2 day 1 night excursion because we felt like one day would be too short and a self-drive tour was not recommended as it hadn’t rained in over 4 months! When we arrived we were really happy not to have done the self drive because every 100 metres somebody got stuck in the sand and had to be towed. Even our experienced bus drivers got stuck or couldn’t get to places because the sand was too soft to drive on. There are some nice places to see like Lake Wabby or Lake McKenzie, the Maheno shipwreck and Indian Head but personally I found it a bit overrated. If I were to do it again, I would do a one day excursion or a self-drive so you can get to places that you don’t have to share with another 300 tourists and do some of the beautiful walks. Maybe next time ;-)

Now we are in Brisbane! It is the first real city that we have seen here; it even has a library, a museum and an actual city centre (not only shopping malls like everywhere else! ;-). We are staying at Andrew and Louise’s house and meanwhile taking care of some practical things like servicing our car (and not only servicing but also doing repairs that are not under warranty... aaarggghhh), waiting for my camera to be repaired (I hope that one is covered by the warranty!) and Thomas’ macbook to be fixed (also under warranty but the shop made a mistake and put an Arabic keyboard on it! We are hoping to leave by the end of next week so we can make it to Sydney by the end of the year. Let’s hope everything goes according to plan, but meanwhile we are enjoying the company of our friends, an actual bed to sleep in, television and a nice city!

Hunting Crocs

Vooraf: een dankwoord naar Peter Suy - hij heeft me een paar jaar geleden een paar crocs gegeven, om te bewijzen dat mijn minachting voor die plastic lelijkaards onterecht was... En inderdaad, we hebben er hier al heel veel plezier aan gehad, als handige footwear maar ook als drijvende speeltjes in de krokodilvrije wateren van de Big Crystal Creek bij Ingham, Eli Creek op Fraser Island en Hill Inlet op de Whitsunday Islands.

Even terug naar Singapore, onze spoedcursus shopping van anderhalve maand geleden. Dit vonden we toen een wijze slogan voor fashion victims.

Maar terug naar de echte krokodillen... Zegt de naam Steve Irwin je iets? Hij was The Crocodile Hunter, de man die overal ging tonen hoe hij met zijn blote handen slangen en krokodillen onder controle kon houden... en die uiteindelijk zelf door een stinger ray (een soort rog) om het leven kwam. Een uur ten noorden van Brisbane heeft Irwin in de loop der jaren samen met zijn ouders en zijn vrouw een grote dierentuin uit te grond gestampt. Donderdag zijn we er een kijkje gaan nemen, omdat onze Lonely Planet-gids er laaiend enthousiast over was en omdat we wel eens wilden zien wat ze daar nu allemaal met krokodillen doen. Okee, we gingen ook een beetje omdat we er dankzij een bon op onze doos Choco Pops aan 2-voor-de-prijs-van-1 naar binnen mochten; geen onaangenaam geschenk als je weet dat een toegangskaartje zo maar even 55 AU dollar (38 euro) kost!

Mmm, er zijn inderdaad een aantal mooie gedeeltes in de zoo, met (eindelijk) cassowaries en koala's, (weeral) reuzeschildpadden, kangooroo's en wallabies, en (natuurlijk) een aantal vervaarlijke krokodillen. Maar wij zijn uiteindelijk heel wat minder enthousiast dan de Lonely Planet naar buiten gekomen... Wat een schandalig commercieel gedoe! En wat een overdreven devotie voor de overleden Steve Irwin - het lijkt wel alsof hij op het punt staat om heilig verklaard te worden. Zijn vrouw Terri staat geregeld in de boekskes, maar ook zijn kinderen delen nu mee in de status van heiligheid: dochtertje Bindi heeft haar eigen kledingslijn, in het restaurant kan je Bindi's Burgers eten, het meisje van 9 staat in heel de zoo op foto's met alle mogelijke dieren -waar bezoekers 20 euro moeten betalen om op de foto te mogen met een koala- en ze heeft volgens Andrew en Louise ook haar eigen tv-programma gekregen... Een nieuwe Silvy Melody is in de maak! We zullen die foto's met koala's wel een andere keer nemen, zoals hier in Brisbane in het Lone Pine Koala Sanctuary, waar we morgen hopen naartoe te gaan.

Mon Repos

Het is alweer een tijdje geleden dat we nog wat van ons hebben laten horen – we zijn ondertussen dan ook al in het verre zuidoosten van Queensland aanbeland en hangen wat rond aan de zogenaamde Sunshine Coast, wel een toepasselijke naam voor een streek met een brandende zon en temperaturen van rond de 30 graden. De laatste twee weken hebben we drie toeristische klassiekers bezocht: het Great Barrier Reef, de Whitsunday Islands en Fraser Island.

Onze boottocht naar het Great Barrier Reef was niet alleen een test op onze zeeziekte-bestendigheid, maar was vooral een ideale gelegenheid voor 10 duiken op 3 dagen (en 3 nachten in een kleine kajuit) tijd, en wát voor een duiken! De eerste twee keren ging het bij mij nog een beetje moeilijk – ik was vergeten hoe ik op 10 meter diepte water uit mijn masker kon krijgen en had daarna te weinig gewichtblokken meegenomen om goed te kunnen zakken – maar daarna ging het bij allebei heel vlot. En wat een spektakel daar onder water: mooi helder water, massa's kleuren, koralen en vissen, en behalve de andere 20 duikers op ons schip was er niemand in de buurt te zien. Ook boven water leken we helemaal alleen op zee te zijn: overdag kon je heel in de verte de omtrek van de bergen bij Townsville zien, en 's nachts alleen maar massa's sterren. Tijdens onze laatste twee duiken daalden we af naar de S.S. Yongala, een 120 meter lang schip dat in 1911 was vergaan in een storm en pas in de jaren '50 op 30 meter diepte was teruggevonden – en ondertussen een prachtig kunstmatig rif was geworden waar zeeschildpadden, haaien, zeeslangen en andere beestjes hun intrek in hadden genomen...

Over schildpadden gesproken – daarmee hebben we onlangs ook uitgebreid kennis gemaakt op het strand van Mon Repos. In de buurt van Bundaberg, onder Australiërs vooral bekend als de rum-hoofdstad van het land, ligt een kuststrook van een paar kilometer lang die jaarlijks wordt bezocht door loggerhead-vrouwtjes die klaar zijn om hun eitjes te leggen. In de maanden november en december kruipen 's nachts honderden van die schildpadden vanuit de zee op het strand en vandaar recht naar de duinen. Daar graven ze een hol van 60 cm diep, ze laten er een 120-tal eieren achter, zo groot als pingpongballen, spartelen met hun poten het hol weer dicht en keren dan terug naar zee... Om nooit meer verder iets met die eieren te maken te hebben! Onder begeleiding van een aantal rangers mochten we getuige zijn van dit spektakel: zij hielden het strand in de gaten en begeleidden ons naar de plaatsen waar iets gebeurde. Vier uur lang hebben we op het duistere strand rondgelopen en twee keer hebben we het proces van dichtbij kunnen volgen. Pas op het moment dat de eerste eitjes uit de schildpad kwamen, mochten we onze zaklampen en camera's gebruiken, not to distress the mother during these important moments. Eigenlijk zouden we in januari of februari nog een keer moeten teruggaan naar Mon Repos, want dan, een dag of zestig na het ingraven, komen de eitjes uit en stormen elke nacht honderden kleine schildpadden weer naar zee. Maar daarvoor zijn we ondertussen al weer iets te ver afgezakt naar het zuiden, en we zijn er van overtuigd dat er verderop nog zoveel meer te zien is.

Terwijl veel van onze medekampeerders vaak hele dagen in de auto zitten om zich van de ene excursie naar de andere te haasten, doen wij het vooral op ons gemak. Op ongeveer een maand tijd hebben we net geen 5000 kilometer gereden, maar er is eigenlijk tot nu toe maar een dag geweest dat we, letterlijk, bijna de hele dag in de auto gezeten hebben, tijdens een rit van 700 kilometer van Mackay naar Bundaberg. En zo zijn we ondertussen in Brisbane aangekomen, we gaan hier onze post ophalen bij Andrew en Louise, Els gaat op zoek naar werk, en ik zal wat verder werken aan verslagjes van onze prachtige boottocht langs de Whitsunday Islands -een voorproefje zie je hieronder- en van onze off road-avonturen op Fraser Island.

Heading South

After 2 days mending fences, building cages and feeding bats we left the bat hospital and moved on heading south. The southern part of the Atherton Tablelands was beautiful but rainy so getting out of the rainy part of Queensland was our goal. We continued until we arrived at Mission Beach. We spent the night on a camping site just in front of the sea! After a wet night (we had a leak in our camper-van which made us wake up in the middle of the night thinking we had weed the bed ;-) we woke up the next morning with a sunny view of a beautiful huge abandoned beach! Wow! The down side was that the showers and toilets were full of beetles and bugs, but we survived!

The next day we spent the night at Paluma National Park. We parked our van near a stunning swimming hole in the middle of nowhere! Close to nature.... and so close! Enjoying a beer after dinner, sitting outside contemplating the stars, our australian neighbor comes along to tell us that he just nearly fell over one of the most poisonous snakes of Australia! The Taipan is a brown snake that grows up to 2.5 meters and is very fond of small mammals (thank god we are big ;-). He says to use a flashlight when we are walking around and to be careful when we go to the toilets because it was heading that way. Oh and by the way, there is also a cane-toad hopping around (cane-toads are big venomous toads that eat the bugs that destroy the sugarcane, but there is no other animal that can kill these toads so they reproduce themselves and now they are a huge plague. The australian government even pushes you to kill them if you see one). And that is what our neighbor did! He hit the toad so hard with a rock that it just laid there squashed! I was shocked! Welcome to Australia I guess! ;-)

Now we are back in the civilized world, in Townsville to be exact. It is the biggest city in northern Queensland and you would think that with 170.000 people living here there should be something to do but... on Saturday, Sunday or Monday, it doesn't matter, the streets are empty, most of the buildings are abandoned and only a few shops are open. Only “the strand”, which is a kind of an esplanade near the beach, is nice and almost beautiful. Having spent here almost three days, we are happy to leave tomorrow for a diving trip of 3 days. The boat leaves tomorrow night at 10 pm and by the time we get up in the morning we will already be at the great barrier reef where we are going to do 8 dives. On the third day, heading back to Townsville we will dive 2 times on the Yongala wreck... Let's hope everything goes well, I already got my stash of seasickness pills prepared! Lets hope they work (stresssss ;-)!!!

Paronella Park

Tyto Wetlands

Johnny Camionny

Vandaag logeren we tussen de truckers - met een gezamenlijk arbeidsverleden bij Moeder Volvo vinden we wel dat dat dat een keer mocht ... Op 30 oktober, de heuglijke dag dat we met ons busje zijn beginnen rijden, hebben we ons meteen "Camps" gekocht, een ware bijbel voor reizigers zoals ons, want een combinatie van een wegenatlas en een overzicht van een meer dan 3000 goedkope of alternatieve parkeer- en kampeergelegenheden over heel Australië. En de BP Truckstop in Townsville is daar dus één van. De roadtrains en vrachtwagens (sommigen met uitgebreide kerstverlichting) staan hier 50 meter verderop, aan de andere kant van onze parking dendert af en toe een goederentrein voorbij - waarschijnlijk suikerriet of bananen, want dat zijn de producten hier uit de streek. Wij staan hier samen met een paar andere alternatieve reizigers bij elkaar, en het is al bij al nog best gezellig. En morgen mogen we voor 2 dollar (ongeveer 1,5 euro) de truckersdouches proberen - joepie!

Geleidelijk aan geraken we ook beter en beter geïnstalleerd in ons busje, tegelijker tijd beginnen we ook goed te weten in welke winkel we voor welk product moeten zijn. Bunnings is de lokale Hubo en dus ideaal voor de aankoop van, bij voorbeeld, een emmer, muggenkaarsen, een TL-lamp die we via een kabel op de sigarettenaansteker kunnen aansluiten, en toch wel onze belangrijkste aankoop: twee opvouwbare kampeerstoelen, mét een opening om een frisse pint in te laten rusten - bij voorkeur een XXXX (lees: Four Ex) Gold. Een andere winkel die we de laatste weken al plat gelopen hebben is Target: goed voor keukenhanddoeken, lakens, een extra donsdeken (het is hier 's nachts toch al een paar keer serieus fris geweest) en -na vijftien jaar had mijn oud exemplaar zijn beste tijd wel gehad- een toiletzak die je aan een haak kan ophangen. Naar de Liquorstore gaan we voor wijn en bier, tot onze grote verwondering niet te verkrijgen in een gewone supermarkt - het lijken hier wel Scandinavische toestanden. En voor andere boodschappen gaan we naar Coles, Woolworths, IGA - of stoppen we langs groenten- en fruitstalletjes langs de weg zoals hier bij een bananenboer in Mission Beach.

Ook de buitenkant van de bus ziet er ondertussen al wat frisser uit dan twee weken geleden. Onze achterkant is niet alleen gesierd met een sticker van een vleermuis (dat waren we aan onszelf wel verplicht) maar ook met eentje van de mysterieuze cassowary, een tropische struisvogel mét hanekam waar iedere toeristische folder in North Queensland mee uitpakt en waar je op sommige stukken weg werkelijk aan élke bocht voor wordt gewaarschuwd. Een medewerkster van de toeristische dienst in Ingham was iets eerlijker dan de uitgevers van die folders: ze zei dat het bij haar toch wel al 40 jaar geleden was dat ze nog eens een cassowary had gezien... Wij hebben in ieder geval op dat moment de zoektocht opgegeven. Gelukkig was er op dezelfde plaats van deze hopeloze graffiti ook een prachtig uitzicht op het groene en wilde Hinchinbrook Island.

Misschien moeten onze zoektocht dus ook maar weer richten op koralen, vissen en schildpadden. Sinds zaterdagnamiddag hangen we rond in Townsville en straks -dinsdagavond- begint eindelijk ons eerste groot duikavontuur. Drie nachten blijven we op het zelfde schip, voor een totaal van tien duiken: acht op het Great Barrier Reef, en twee op het scheepswrak van de Yongala. We kijken er enorm naar uit - het zal ook de eerste keer zijn dat we sámen duiken. Hieronder eerst nog wat foto's uit de Granite Gorge, het Daintree National Park en Port Douglas.

Mission Beach

Ons avontuur bij de vleermuizen zit erop. Uiteindelijk is ons busje drie nachten blijven stilstaan op de parking van The Bat Hospital. Drie dagen in de toch eerder penetrante geur van een vleermuizenziekenhuis - we beseften pas achteraf dat dat veel langer was dan we ons in eerste instantie hadden voorgenomen. We hebben er babyvleermuizen gevoederd, sommige sukkelaars tot vier keer per dag, met dosissen van 6 ml water, melkpoeder en calcium. Tussendoor hebben we -belaagd door volwassen vleermuizen die boven ons een oogje in het zeil hielden- een vleermuizenhok hersteld met behulp van ijzerdraad en boor. En daarna ook nog een ander -mobiel- hok gemaakt met houtzaag en metaalzaag (goed voor onderdak voor 20 extra vleermuizen) en dat van zeven uur 's morgens tot acht uur 's avonds - no kidding! Met verse Pink Lady-appels en Queensland-bananen krijgen die vleermuizen een luxerantsoen - eigenlijk worden de vleermuizen er beter behandeld dan de vrijwilligers. De volgende keer dat we ergens wat foto's online kunnen zetten, zullen we dat zeker doen! Want ook van Paronella Park, waar we gisterenavond waren, waren we onder de indruk. Nu zitten we in een soort internetcoffeecorner in Mission Beach, al ietsje zuidelijker, op zoek naar een boot die ons misschien morgen of overmorgen naar het Great Barrier Reef kan brengen. Wordt vervolgd...

For all the non dutch speaking...

We haven't forgotten about you guys but it is just more natural for us to write in dutch... but no worries mate (as they say here everyday a couple of times), here we go...

After a week in Singapore we finally arrived in Cairns. The first week was hectic! We bought a campervan but getting the money over from Belgium wasn't as easy as we thought... but after a lot of patience we left Cairns on Friday in our campervan, insurance, bank account and everything else settled. We started our trip going up north, to Daintree and Cape Tribulation. Wow. Only driving up there was amazing. Every hour another scenery... outback, jungle, beaches, mangroves. A great variety of animals also crossed our paths such as rock wallabies, birds, brush turkeys, frogs... and even a crocodile (although it was in captivity). We stayed for 2 days in Daintree National Park and then we headed back to Cairns where we went snorkeling on Green Island. It is on the outer Barrier Reef but definitely worthwhile. A lot of beautiful striped fish and a huge turtle made our day. Now we are in the Atherton Tablelands, a bit south of Cairns were there are many lakes, waterfalls and other animals we have never even heard of before. We hope to spot a platypus tomorrow.

On Monday we start volunteering in the bat hospital! (www.tolgabathospital.org) We checked it out today and it is a great initiative. Every day the people of the hospital go into the forest to pick up the wounded or sick bats that have fallen out of the trees, they take them back to the hospital and nurse them until they are healed and can be set out again. I wasn't so fond of them until I saw the little baby bats tied up in little plaids being fed with a syringe... they are so cute! Anyway, that is all for now... we hope to have more pictures and more stories to tell real soon... (The internet here is either really scarce or expensive so it might take a while...)

Our campervan

Boris the crocodile

Mangroves in Daintree National Park

For the family De Koker! In real life!

Pipistrellipower!

In the jungle, the mighty jungle...

Sinds we vorige week vrijdag ons busje mochten ophalen, is de trip eindelijk echt begonnen. Ook de belangrijkste praktische problemen zijn ondertussen opgelost: de auto is gekeurd en verzekerd, de garantie is uitgebreid (toch wel interessant voor een auto van 10 jaar oud) en we zijn lid geworden van de Australische Vereniging van Kampeerders - wie had ooit kunnen vermoeden dat we daar zelfs trots op zouden zijn. En we hebben sinds een aantal dagen een Australische bankrekening mét geld erop, dus nu kunnen we op jacht naar uitgestorven gewaande diersoorten, kratermeren, mysterieuze wouden en veilige snorkelgebieden. Op sommige, vaak de meest idyllische, plaatsen aan zee word je gewaarschuwd voor krokodillen, op anderen plaatsen voor "stingers", een soort meedogenloze monsterkwallen. Als er staat "let op voor krokodillen", dan menen ze dat ook echt: zowel vanuit hun zoetwaterkreek als van in de zee (voor krokodillen de enige verbindingsweg tussen twee kreken) kan zo een schattig dier je tot op 3-4 meter afstand van het water observeren, via ogen of oren, en zelfs via vernuftige luchtdruksensoren, die de kleinste beweging in het water binnen een straal van 25 meter kunnen voelen. Een paar dagen geleden hebben we 2 nachten gekampeerd vlakbij Cape Tribulation in het Daintree National Park ("where the Rainforest meets the Great Barrier Reef"), en Scott, de geestige campinguitbater, liet ons meekijken naar het ochtendlijke voedermoment van zijn huisdier Boris, een zoetwaterkrokodil van 2,5 meter lang! Scott gaf ons een handige tip mee voor het geval we in een kreek zouden vallen en een krokodil in de buurt zouden opmerken: gewoon stil blijven liggen en heel traag weg bewegen zonder cirkels op het water te maken - hij voegde er aan toe dat hij niet zeker was of hij zélf zijn kalmte zou kunnen bewaren...

In de sporen van de James Cook van de HMS Endeavour, de eerste Europeaan die vanaf 1770 de kust van North Queensland is komen prospecteren. Captain Cook zou een paar jaar later op bloederige wijze afgemaakt worden op een strand in Polynesië, maar tijdens zijn verkenningstocht zorgde hij ervoor dat een groot aantal dorpen of plaatsen voor de Australische oostkust naar zijn avonturen werden genoemd: Cooktown ligt aan de Endeavour River, en iets meer naar het zuiden liggen Cape Tribulation ("because this is where all our troubles started") en Green Island, vernoemd naar de plantkundige aan boord van het schip. Eergisteren zijn we voor enkele uren naar dat eiland gevaren voor onze eerste snorkelervaring. Later gaan we waarschijnlijk ook nog voor enkele dagen bovenop het Great Barrier Reef dobberen voor serieuzer duikwerk, maar dit was alvast een eerste prettige kennismaking met onze zwemmende vrienden. Behalve een aantal gillende Japanners (het leek wel alsof ze voor het eerst in hun leven tot onder hun middel in het water gingen) zagen we een hoop prachtige koralen, allerhande vissen (alleen Nemo zelf hebben we nog niet gezien) en als afsluiter zijn we ook nog een tijdje boven een grote zeeschildpad blijven dobberen - prachtig! Toen we uit het water kwamen, verschenen net de eerste onweerswolken - tijd om terug naar Cairns te gaan en door te rijden naar de Atherton Tablelands, een totaal ander landschap met vulkaankraters, oerbossen en het enige echte Tolga Bat Hospital, waar we ons hebben opgegeven om wat vrijwilligerswerk te gaan doen... We zijn er gisteren alvast een kijkje gaan nemen en zien het volledig zitten!