In the jungle, the mighty jungle...

Sinds we vorige week vrijdag ons busje mochten ophalen, is de trip eindelijk echt begonnen. Ook de belangrijkste praktische problemen zijn ondertussen opgelost: de auto is gekeurd en verzekerd, de garantie is uitgebreid (toch wel interessant voor een auto van 10 jaar oud) en we zijn lid geworden van de Australische Vereniging van Kampeerders - wie had ooit kunnen vermoeden dat we daar zelfs trots op zouden zijn. En we hebben sinds een aantal dagen een Australische bankrekening mét geld erop, dus nu kunnen we op jacht naar uitgestorven gewaande diersoorten, kratermeren, mysterieuze wouden en veilige snorkelgebieden. Op sommige, vaak de meest idyllische, plaatsen aan zee word je gewaarschuwd voor krokodillen, op anderen plaatsen voor "stingers", een soort meedogenloze monsterkwallen. Als er staat "let op voor krokodillen", dan menen ze dat ook echt: zowel vanuit hun zoetwaterkreek als van in de zee (voor krokodillen de enige verbindingsweg tussen twee kreken) kan zo een schattig dier je tot op 3-4 meter afstand van het water observeren, via ogen of oren, en zelfs via vernuftige luchtdruksensoren, die de kleinste beweging in het water binnen een straal van 25 meter kunnen voelen. Een paar dagen geleden hebben we 2 nachten gekampeerd vlakbij Cape Tribulation in het Daintree National Park ("where the Rainforest meets the Great Barrier Reef"), en Scott, de geestige campinguitbater, liet ons meekijken naar het ochtendlijke voedermoment van zijn huisdier Boris, een zoetwaterkrokodil van 2,5 meter lang! Scott gaf ons een handige tip mee voor het geval we in een kreek zouden vallen en een krokodil in de buurt zouden opmerken: gewoon stil blijven liggen en heel traag weg bewegen zonder cirkels op het water te maken - hij voegde er aan toe dat hij niet zeker was of hij zélf zijn kalmte zou kunnen bewaren...

In de sporen van de James Cook van de HMS Endeavour, de eerste Europeaan die vanaf 1770 de kust van North Queensland is komen prospecteren. Captain Cook zou een paar jaar later op bloederige wijze afgemaakt worden op een strand in Polynesië, maar tijdens zijn verkenningstocht zorgde hij ervoor dat een groot aantal dorpen of plaatsen voor de Australische oostkust naar zijn avonturen werden genoemd: Cooktown ligt aan de Endeavour River, en iets meer naar het zuiden liggen Cape Tribulation ("because this is where all our troubles started") en Green Island, vernoemd naar de plantkundige aan boord van het schip. Eergisteren zijn we voor enkele uren naar dat eiland gevaren voor onze eerste snorkelervaring. Later gaan we waarschijnlijk ook nog voor enkele dagen bovenop het Great Barrier Reef dobberen voor serieuzer duikwerk, maar dit was alvast een eerste prettige kennismaking met onze zwemmende vrienden. Behalve een aantal gillende Japanners (het leek wel alsof ze voor het eerst in hun leven tot onder hun middel in het water gingen) zagen we een hoop prachtige koralen, allerhande vissen (alleen Nemo zelf hebben we nog niet gezien) en als afsluiter zijn we ook nog een tijdje boven een grote zeeschildpad blijven dobberen - prachtig! Toen we uit het water kwamen, verschenen net de eerste onweerswolken - tijd om terug naar Cairns te gaan en door te rijden naar de Atherton Tablelands, een totaal ander landschap met vulkaankraters, oerbossen en het enige echte Tolga Bat Hospital, waar we ons hebben opgegeven om wat vrijwilligerswerk te gaan doen... We zijn er gisteren alvast een kijkje gaan nemen en zien het volledig zitten!