Pictures Tassie - images say more than words

Ten days ago (okay, by the time we post this message, another ten days have gone by) we embarked on the Spirit of Tasmania to the little island next to Australia. It was a 10 hour trip to get there. And guess, we've realised that Tasmania is one of the places in the world that we could both live in - too bad it is a bit far away from Europe! The island is absolutely marvellous and offers all you need: local wines and beers, fantastic beaches, national parks, gorges and waterfalls, snowy mountains (at least in winter) and even a couple of nice towns, especially Hobart, the capital. The first night we camped on the stony shore of Sulphur Creek and then went further north west to Stanley and from there we drove down to Mt Cradle NP. The weather wasn't really fantastic but by the end of our 3 hours walk it cleared up a bit and we were able to take some nice pictures (the average rainfall in that part of Tassie is 7 days out of 10 so I guess we were lucky!).

The rest of our stay we had great weather. In the south we visited Hobart and from there we went up to Freycinet NP, an ideal combination of the sandy white beaches of Whitsunday Islands and the long beaches of Cape Tribulation. After returning from our 3 hours walk to the Wineglass Bay, our neighbour on the parking lot advised us we had a flat tyre - our first one (and hopefully our last)! The problem was that our spare wheel is under the car and the bolt to loosen it up is located under the back door, the handle of which had been broken 2 weeks before... With some help of our friendly Aussie neighbours (now sing with us: “Everybody needs good neighbours”), we got the spare wheel out and got on the road again. After all the further hassle of the repair, we decided to stay on the same camping as the night before and... it turned out that our neighbours on the camping were the same ones that had helped us out two hours before. They had even been our neighbours the night before but apparently we had ignored each other ;-)

From Freycinet we continued up north into the Bay of Fires.... Well, pictures say more than words! Last but not least, from the Bay of Fires we went to Low Head to have a nightly encounter with the penguins. A couple of places on Tasmania (and on mainland Australia as well) organise tours to see the little creatures come out of the sea in their kind of nightly parade, but we tried a do-it-yourself recipe. First we enjoyed one of the most beautiful sunsets ever, and then waited until they came out of the water – and they came, by hundreds! It was one of the most amazing and weird experiences we have had up till now.

One of the problematic issues on our trip is our way of planning what will come next. We plan while travelling, so while still in Melbourne, we were carrying brochures and books about Tasmania and New Zealand with us. Add the fact that the Aussies have specialised in distributing free brochures about, literally, every shit hole in their country with at least a name, a plant and/or at least one inhabitant. You get the picture? Thomas gathering and classifying leaflets, Els trying to get rid of as much as possible of them. Now we have thrown away all our Tassie brochures and are on the ferry back to Melbourne where we are meeting some friends (Rob and Lon, our Dutch friends we met in Sydney and 2 other friends from Thomas) and 4 days later we are taking the plane to New Zealand where we are going to travel around for about one month. We are doing a speedy scan of the Rough Guide – no brochures yet :-)

Tasmaanse Duivels

Een van onze goede voornemens van het nieuwe jaar was dat we gingen proberen wat minder tijd te spenderen op het internet, en dat is aan het lukken – gevolg: we hebben nog steeds bewust géén USB-wifi-stick en we lezen onze mails ongeveer om de week, en dan nog snel ergens in een internetcafé. Een jammer nadeel is dan dat de blog een beetje achterop loopt, maar dat is dan maar zo...

We zijn ondertussen al een dag of vier in Tasmanië – in de volksmond “Tassie” – en het valt ons hier enorm mee. Af en toe staan er verkeersborden die waarschuwen voor overstekende Tasmaanse Duivels, maar de kans dat we er effectief eentje zullen zien is eerder klein – hun aantal gaat heel snel achteruit door een erfelijke kanker en de meeste duivels zitten nu in opvangcentra en dierenziekenhuizen... Een aantal weken geleden hebben we al enkele exemplaren gezien in de Australia Zoo en we hebben ons voorgenomen om het dit jaar bij één dierentuinbezoek te houden – dus voor ons geen Tasmaanse Duivels.. Gelukkig zijn er nog genoeg vreemde dieren die we onderweg ontmoeten – currawongs (een soort kraai die meer springt dan vliegt), wombats, pademelons (een kleine boskangeroe), echidna's (denk aan een egel met een vooruitstekend slurfje) en een bizarre wandelende tak in Stanley. En niet te vergeten: de eindeloos trieste hoeveelheid aan roadkill...

Tasmanië leek op de kaart nogal klein, dus eerst dachten we dat tien dagen hier ruim voldoende zou zijn, maar, amai, wat een afstanden doen we hier weer elke dag, en wat een uitgestrekte wilde natuur! Aan het klimaat moeten we hier wel een beetje wennen... In Melbourne hadden we nog de heetste dag uit de recente geschiedenis meegemaakt, met temperaturen van voor in de 40 graden. Zelfs 's nachts bleef het ellendig heet en zakte de temperatuur niet onder de 32 graden... Eergisteren, vier dagen later, waren we in het nationaal park van Cradle Mountain, met een weerbericht dat het had over een nachttemperatuur van 5 graden en lichte sneeuwval op de toppen van de bergen...

De vergelijkingen van het landschap en het klimaat met dat van Noorwegen en Schotland hebben wel iets van waarheid – kijk maar naar de foto's: heel veel groen, maar dus ook heel veel vochtigheid (lees: regen en mist) en een weertje dat écht om het kwartier kan veranderen. Gisteren werden we plots overvallen door een hagelbui waarbij we, net als de andere chauffeurs, uit voorzichtigheid aan de kant van de weg gingen staan, en deze morgen zaten we in een stralende zon te ontbijten aan de oevers van de Derwent River, net voor hij Hobart, de hoofstad van Tasmanië, door stroomt. De komende dagen gaan we hier nog kijken naar de ruïnes van de gevangenis van Port Arthur en de (naar het schijnt) prachtige stranden van Freycinet en Bay of Fires – hopelijk zijn de weergoden ons dan een beetje gunstig gezind. Op 24 januari nemen we dan opnieuw de ferry voor een overtocht van tien uur naar Melbourne om er nog een paar dagen langer de stad te gaan verkennen. En misschien proberen we er nog wel een match van de Australian Open mee te pikken – tijdens de toernooien van Hobart, Sydney en Brisbane waren we 1000 of meer kilometer uit de buurt...

Over de vergelijking van Tasmanië met nog een ander land hopen we snel te kunnen meespreken want, ja ja, vorige week hebben we een reis-in-de-reis ingelast: van 28 januari tot 28 februari vliegen we, voor 200 euro p/p, naar Nieuw-Zeeland. We laten ons busje dan een maand lang in Melbourne staan en gaan er met een huurauto rondtoeren. Dus als er iemand voor een symbolische prijs ons busje wil huren voor een rondreis vanuit Melbourne, laat dan maar iets weten. Wel om de twee-drie dagen de bandenspanning controleren en loodvrije benzine tanken in plaats van diesel ;-)

Happy New Year from Jindabyne

After having spent more than two weeks with our friends, we finally left Brisbane on the 18^th of december, heading south, to be on New Year's Eve in Sydney. We spent Christmas in the beautiful Diamond Heads were we treated ourselves to some roo (kangaroo) on the barbie (BBQ) and some bodyboarding. The bodyboarding was new for us both and we got caught in a rip so it wasn't really relaxing and great but I guess we have to keep practicing ;-). On the 27 th of december we arrived at the camping at Emu Plains, the only camping available near Sydney (everything was fully booked since september!) but it was about 60 km away from the city center. Emu Plains is also located at the foot of the Blue Mountains which we were going to visit anyway but luckily for us, the camping was only 400 m from the train station. We spent 3 great days in Sydney with our friends, Tomo and Tom, who were here on a 5 week trip from Belgium. Of course we couldn't miss seeing the fireworks on New Year's Eve - together with 1.5 million other people! Everybody told us to get at one of the lookout spots at the latest around noon to get a good spot where you can see the fireworks, the Harbour Bridge and if possible the Opera House so we packed a pick-nick and went to Embarcation Point. We waited there for 10 hours!!!! (yes we did) but we had a very good view and we actually had a great time! And of course to everybody who we haven't had the chance to speak or email to: Happy New Year!!! (better late than never!)

On the second of january we left Sydney, went to Kangaroo Valley and from there to Jervis Bay, where we did some walks and for the first time since we are in Aussie, spent a full day on the beach!Now we are in Australia's capital Canberra! We just arrived so there is not much to tell but tomorrow we are going to visit the city and the national museum and after that we will move on to the Snowy Mountains! For now our trip has been great, we have gotten used to the small space, to the camping, to the lack of hygiene sometimes but there is only one thing that I can't get used to, the insects and spiders! Last night I happened to wake up at 4 in the morning to find a Funnel Web Spider IN our van next to my head! Let's hope it was a once in a lifetime!And as we speak, or write, Thomas just came back from the toilets and had an encounter with a Red Back Spider! Just to make our wildlife experience complete! For those who don't know: those two spiders are the most venomous in the world.

En nu zijn we alweer onderweg naar Melbourne, een stad waar we nogal veel van verwachten. We hadden het op voorhand natuurlijk al kunnen voorspellen, maar tot nu toe hebben we, met uitzondering van Sydney, Brisbane en Newcastle, nog geen enkele stad gevonden met ook maar een beetje uitstraling. Aan de kust is ondertussen de lokale zomervakantie aan de gang, met overvolle campings en schandalige overnachtingsprijzen als gevolg. Dus duiken we af en toe voor enkele dagen het binnenland in, zoals eind december langs de prachtige Waterfall Way eind of de afgelopen dagen in de Snowy Mountains met de Mount Kosciuszko, de hoogste berg van Australië (een prachtig natuurgebied, maar van de berg zelf waren we niet echt onder de indruk). Maar Melbourne wordt hopelijk beter, en wordt ook weer een plaats waar we 't een en 't ander zullen moeten organiseren. We gaan er langs bij Frederik, een vroegere studiegenoot van in Gent die er een paar jaar geleden professor Romeinse geschiedenis (!) is geworden. Vanuit Melbourne gaan we ook ons busje op de ferry zetten voor onze 10-daagse trip naar Tasmanië, dat klein eilandje daar rechts onderaan op de kaart. Maar eerst moet de bus opnieuw op onderhoud (we hebben alweer 5000 kilometer gereden sinds we uit Brisbane zijn vertrokken) én we gaan nog maar eens naar een Apple-store: met een batterijloze laptop ben je werkelijk niets – kijk maar naar de stilte op de blog... Ook mijn reservebril wordt in Melbourne verwacht: tijdens een iets te wilde bodyboard-sessie op kerstavond in Diamond Heads was mijn bril weggespoeld in de oceaan, en gisteren (twee weken na datum) kregen we een telefoontje van de camping met de mededeling dat ze hem gevonden hebben en zullen opsturen naar Melbourne. Hadden we al gezegd hoe ongelooflijk vriendelijk en behulpzaam we de meeste Australiërs vinden?

Maar er moeten uitzonderingen zijn om die regel te bevestigen. Zoals de man die ons enkele weken geleden voorbij vloog op een bergweg en gedurende een paar minuten voor ons uit bleef rijden, ondertussen wild zwaaiend met zijn middelvinger. Of de schurk uit “Jindabyne”, de film waar we gisterenavond naar hebben zitten kijken op de camping in... Jindabyne. Van een herkenbare film gesproken: het meer, de bergen, het shoppingcenter en de apotheker uit de film hadden we drie uur eerder nog met onze eigen ogen gezien.

Okee, nu snel deze tekst op het internet gooien en kijken of we er ook nog wat foto's kunnen bijzetten. Straks rijden we opnieuw naar de kust, we hebben er afgesproken met Rob en Lonneke, vriendjes vanop de camping in Sydney, die er in een godvergeten gat staan met een kapotte auto. We gaan hun humeur wat opbeuren met wat biertjes en misschien een duik in de zee. Ciao!