Golven en karri's

Na een aantal nachten in het heel comfortabele logeerhuisje van Tineke en Bert (we hebben hier zelfs onze eigen douche en toilet!) hadden we toch zin gekregen om er nog eens op uit te trekken - een lus van een paar dagen in de omgeving van Perth lag dus voor de hand. Onze vijfdaagse in het zuiden van Western Australia hebben we alweer achter de rug, en het was de 2000 kilometer meer dan waard! Woeste golven en blowholes (gaten in de rotsen waardoor zeewater naar boven spuit) in Prevelly en Albany, gigantische eucalyptus-bossen in Pemberton en Denmark, en met Elephant Cove (de laatste foto van het rijtje hieronder) hebben we een nieuw strand dat in onze Australische Top 5 binnenkomt.

Bij Pemberton, wat meer in het binnenland, staan een aantal karri-bomen van 60-70 meter hoog die door de lokale brandweerdiensten werden gebruikt als uitkijkposten en ondertussen zijn omgevormd tot klimtorens voor toeristen - als ze hun hoogtevrees onder controle krijgen. Het uitkijkterras boven in de karri swingt bij een stevige wind tot anderhalve meter uit het lood, en als je tijdens je klim over de spiraalvormige trap van metalen staven naar beneden durft kijken... Fiew! Zoals we daar op onze benen hebben staan trillen, het was waarschijnlijk niet meer mooi om aan te zien. En wij die dachten dat we na onze tocht in februari langs de Tongariro wel onze zwaarste fysieke inspanning van deze reis achter de rug hadden... Fout! We moesten eerst nog op handen en voeten uit de karri naar beneden kruipen, en -zonder overdrijven- vandaag, na vier dagen, voelen we het nog altijd in onze bilspieren.

Als er van ons reisbudget nog iets meer over was, hadden we misschien ook nog surflessen gevolgd in Yallingup of een voorraadje wijn meegebracht uit de mooie herfstige wijngaarden van Margaret River. Maar we kunnen niet aan álles meedoen dat de reisgidsen ons suggereren... En oh ja, belofte maakt schuld: hier nog een paar foto's van ons bezoek bij zonsopgang aan het bizarre woestijnlandschap van de Pinnacles, 200 kilometer ten noorden van Perth.

Go West

Eindelijk hebben we Perth, de hoofdstad van Western Australia, bereikt - net een dag voordat de stad de voorpagina's haalde met de verrassende crash in de Swan van een sportvliegtuig dat dit weekend had moeten deelnemen aan de Red Bull Air Race. We verblijven in Fremantle, 150 jaar geleden niet meer dan de haven van Perth, maar nu een prachtig stadje met een heel eigen sfeer en stijl - iets wat we hier in Australië nog niet zo vaak gezien hadden. Qua accommodatie konden we het niet beter treffen: we mogen logeren in de art studio van Tineke en Bert, expats uit Sint-Niklaas en Deinze die hier hun nieuwe thuis vonden, met echte Aussie-attributen zoals een eigen vissersboot, een zwembad, een grote barbecue op wielen en een passie voor het voetbal (eigenlijk een soort rugby) van de Fremantle Dockers. Het is vanuit Perth dat we begin juni het vliegtuig naar België nemen (lees: als ondertussen de wolken boven Zaventem zijn opgetrokken), dus we zijn hier ook meteen begonnen met het te koop zetten van onze bus. We hebben zo ongeveer alle hostels en campings van Perth, Fremantle en omgeving afgedweild met "for sale"-affiches en hopen nu dat er snel iemand opdaagt met een interessant bod... In afwachting van reacties vertrekken we morgen -maandag- nog voor een paar dagen naar het zuiden van Western Australia: haventjes aan de Indische Oceaan, de beste surfgebieden van Australië, oerwouden met de hoogste bomen van het land en topwijngaarden... Hopelijk wordt het een mooie climax van onze reis!

De laatste weken hebben we nog een paar andere hoogtepunten van onze trip meegemaakt. Na ons bezoek aan het sfeervolle Broome -heel het stadje leek wel in de ban van de volle maan- hebben we vier dagen doorgebracht in het snorkelparadijs van het Ningaloo Reef. De koralen en de fenomenale variatie aan vissen en kleine zeebeestjes ligt er binnen handbereik: op de meeste plaatsen moesten we van het strand maar 10 meter in zee gaan, even diep ademhalen, en hop... ons laten meedrijven met de zeestroming. Prachtig! En ondanks de schoolvakantiedrukte op de campings was het in het water heel rustig - de meeste Australiërs gaan blijkbaar vooral naar de kust om er met quads over het strand te scheuren, bier te drinken op de camping of een hele dag naar hun vislijn te staan kijken...

Onze volgende stop langs de westkust van Australië was Shark Bay, een gigantisch gebied dat een paar jaar geleden op de lijst van het Wereld Erfgoed werd opgenomen, omdat er stromatolieten -een soort prehistorische bacteriën, kijk maar op wikipedia- voorkomen en omdat er enorm veel zeegras groeit... Op het eerste zicht niets bijzonders, maar wij hadden een extra reden om er naartoe te gaan: we hadden ons opgegeven om er een aantal dagen te gaan helpen als vrijwilligers bij het voeden van dolfijnen, een soort toeristenshow die al sinds de jaren '60 honderden mensen per dag naar het strand van Monkey Mia lokt. Samen met een paar andere buitenlanders (twee Duitsers, twee Romeinen, een Bretoen en Aram uit Zuid-Korea) hebben we er vier dagen lang voedsel voorbereid, meteorologische data verzameld, toeschouwers geteld én twee keer per dag met onze voeten tussen de dolfijnen rondgewaad - héél speciaal was dat!

Van de ene bizarre plaatsnaam naar de andere: van Monkey Mia (genoemd naar een Aziatische scheepswrak "Monkey" en "Mia", een Aboriginal woord voor "huis") naar Cervantes (genoemd naar een Spaans scheepwrak), onze uitvalsbasis voor een bezoek aan het nationaal park van Nambung, waar een paar duizend mysterieuze kalkstenen pinakels uit de woestijn omhoog rijzen. Maar de foto's daarvan laten we hier wel een volgende keer achter...

Flora en fauna

Eindelijk mag ik ook eens iets schrijven op de blog (Thomas is nogal een pietje precies wat “zijn” blog betreft dus als er schrijffouten in staan, als de text net niet het goeie formaat is of net niet genoeg gecentreerd is, sorry! ;-)

Na onze fantastische wandelingen in Uluru, Kata Tjuta en Kings Canyon zijn we doorgereden naar een van de zogezegde mooiste nationale parken van Australië, Kakadu NP. Jammergenoeg hebben we er niet veel van gezien want het is hier namelijk het einde van het natte seizoen maar nog net niet het droge seizoen waardoor bijna alle wegen afgesloten zijn door overstromingen, zelfs met een 4x4 geraak je er niet. Dus dan hebben we maar een boottochtje gedaan wat enorm de moeite was en een kleine wandeling naar sites met rock-art. Echt indrukwekkend maar ik denk dat er nog zoveel ander moois daar te zien is... misschien in een ander leven!

Litchfield National park vonden we eigenlijk leuker, watervallen, rotsen en swimmingholes zonder krokodillen! Zalig om nog eens te kunnen zwemmen in deze hete temperaturen.

Na Litchfield NP zijn we doorgereden naar Darwin, waar het jammergenoeg nog heter was dan in het centrum van het land...Darwin is een klein en niet zo gezellig stadje waar niet al te veel te beleven valt dus hebben we voornamelijk in het zwembad gezeten op de camping samen met onze Nederlandse vrienden Rob en Lon. (ah en ik ben ook gebeten door een possum! Of genibbled zoals ze hier zeggen – kviel bijna van mijn stoel!)

Ondertussen zijn we alweer 2000 km verder en zitten we aan de westkust in het mooie dorpje Broome. Een verademing om nog eens een gezellig stadscentrum te zien, mooie stranden en het magische verschijnen van de volle maan wat men hier staircase to the moon noemt. Helaas mogen we hier nog steeds niet zwemmen, niet door de krokodillen maar door de dodelijk kwallen zoals die aan het begin van onze reis in Queensland, dus gaan we morgen en overmorgen nog 1400 km verder naar het zuiden rijden tot in Ningaloo reef waar we een paar dagen gaan snorkelen! We kijken er al naar uit want het is hier werkelijk bloedheet, overdag is het ongeveer 38 graden met een vochtigheidsgraad van eind in de 70 maar gelukkig koelt het 's nachts af tot 25 a 30 graden (een lachertje dus met als gevolg veel slapeloze en zweterige nachten).

Ah en vooraleer jullie denken dat jullie van ons vanaf zijn, zeven juni komen we terug! Voor de liefhebbers van spandoeken en welkomstkransen, zonder vertraging komen we rond 11 uur aan vanuit Heathrow in Zaventem ;-)

Broome

Staircase to the moon

Geikie Gorge

Donde esta Wally?

The nibbling possum

Thomas en de termietenhoop

En nog een beetje flora, fauna en cultuur voor de liefhebbers...