Het Rijk waar de Airco nooit uitgaat

Hier volgt een bericht dat drie dagen geleden al klaar was, maar dat ik door technische storingen niet eerder had kunnen achterlaten...

We zijn hier ondertussen al een dag of drie in Singapore, en over één ding zijn we het alvast eens: 't is hier bloedheet... en o zo vochtig door de airconditioning die overal op volle toeren draait. Els zegt dat het hier een beetje van Dubai heeft: een klinisch stad met een heel strakke organisatie en een overdaad aan luxe. Wat Tom, onze gastheer, ons had aangekondigd toen hij ons kwam halen op de luchthaven kwam ongeveer overeen met wat ons de volgende dag werd verteld in de toeristische dienst: er zijn twee belangrijke redenen waarom mensen naar hier komen: het lekkere eten en het waanzinnig groot aantal shopping centra - overal lijkt een feestelijke wedloop aan de gang te zijn om de hoogste, de grootste, de sjiekste en de veelzijdigste te zijn... en overal verkopen ze dezelfde dingen. Daarstraks zijn we naar de 70ste verdieping gezoefd van het Swissôtel Stamford in de Raffles City Tower; je krijgt er een spectaculair beeld op de uitgestrektheid van de stad en de hoeveelheid wolkenkrabbers die er nog in aanbouw zijn. Foto's daarvan komen een volgende keer, zodra ik ze uit Els haar nieuwe camera getoverd krijg - ik had weliswaar mijn eigen camera mee, maar had de batterij in Tom's appartement laten liggen... We hebben ondertussen al een paar keer de taxi moeten nemen naar het wel heel exotisch klinkende adres van Tom: Telok Kurau, Lor M, 52, "Idyllic Residences". Elke keer moeten we dan zélf aan de taxichauffeur uitleggen waar dat adres precies is - de onwetendheid van de taxichauffers schijnt hier een bekend fenomeen te zijn...

De skyline van de stad is indrukwekkend, maar gelukkig valt er ook beneden in de stad nog 't een en 't ander te beleven. Gisteren en vandaag zijn we wat door de oude wijken Chinatown en Little India gaan dwalen, en gisterenavond hebben we de Night Safari bezocht, een dierentuin waar je het genoegen krijgt om de bewoners tijdens hun nachtelijke rust te gaan lastig vallen. Wij, i pipistrelli, waren toch nog het meest onder de indruk van de vleermuisachtige flying foxes - of klinkt "pteropus vampyrus" beter? Ook daarvan komen nog foto's...